Audiometria impedancyjna – przebieg i znaczenie badania

Audiometria impedancyjna to jedno z najbardziej dokładnych badań słuchu. Wynik ma duże znaczenie przy diagnozowaniu rodzaju i stopnia niedosłuchu oraz przy doborze aparatu słuchowego. 

O audiometrii impedancyjnej

Badanie nie wymaga reakcji pacjenta, gdyż ma charakter obiektywny, pozwala na ocenę odruchów mięśnia strzemiączkowego i napięcia błony bębenkowej pod wpływem drgań rezonansowych. Dokładność tej metody opiera się na jej szerokim zakresie diagnostycznym, gdyż audiometria impedancyjna obejmuje:

• tympanometrię;
• pomiar odruchów mięśnia strzemiączkowego;
• ocenę trąbki słuchowej.

Audiometrię impedancyjną wykonuje się zarówno u dorosłych, jak i u dzieci. W przypadku najmłodszych badanie można przeprowadzić podczas snu.

W audiometrii impedancyjnej można stwierdzić:

• wysiękowe zapalenie ucha środkowego;
• obecność płynów w uchu;
• przerost migdałków gardłowych i podniebiennych;
• otosklerozę;
• przerwy w łańcuchu kosteczek słuchowych;
• porażenie nerwu twarzowego;
• nieprawidłowości trąbki słuchowej.

Wskazania do wykonania audiometrii impedancyjnej:

• diagnozowanie niedosłuchu;
• ból ucha;
• wada wymowy;
• powracające infekcje;
• astma;
• oddychanie przez nos;
• chrapanie;
• niedrożność zatok.

Audiometria impedancyjna jest badaniem całkowicie bezpiecznym i bezbolesnym, nie wymaga wcześniejszego przygotowania. Zazwyczaj poprzedza się ją badaniem otolaryngologicznym oraz audiometrią tonalną i słowną.

Przebieg badania

Pierwszym testem w audiometrii impedancyjnej jest tympanometria, którą wykonuje się na siedząco. Do kanału słuchowego pacjenta wprowadzana jest sonda z zatyczką uszczelniającą kanał słuchowy. Jest ona podłączona do tympanometru za pomocą trzech przewodów – generatora dźwięku, mikrofonu, mierzącego dźwięk odbity od błony bębenkowej, oraz pompki zwiększającej ciśnienie w kanale słuchowym. Dla zapewnienia jak najlepszych warunków podczas tego testu nie powinno się mówić ani przełykać.

Kolejnym testem w ramach audiometrii impedancyjnej jest badanie odruchów mięśnia strzemiączkowego, które przeprowadza się, stymulując słuch bodźcem dźwiękowym o częstotliwości 500, 1000, 2000 i 4000 Hz – są to częstotliwości pisków.

Drożność pompki słuchowej sprawdzana jest poprzez umieszczenie sondy tympanometru w uchu zewnętrznym. Podczas tego testu badany proszony jest o zatkanie nosa i przełknięcie śliny, a następnie o wydech przy zatkanym nosie i zamkniętych ustach. W ten sposób w kanale słuchowym wytwarza się swoiste ciśnienie, które pozwala na zbadanie napięcia błony bębenkowej.

Wynik audiometrii impedancyjnej

Wynik audiometrii impedancyjnej prezentowany jest w postaci tympanogramu, rejestrującego na wykresie odchylenia błony bębenkowej oraz odruchy mięśnia strzemiączkowego, a także wartość natężenia odruchu strzemiączkowego dla poszczególnych częstotliwości. Wynik badania może być wskazaniem do dobrania odpowiedniego aparatu słuchowego bądź podjęcia leczenia farmakologicznego – w przypadku stwierdzenia zapalenia ucha środkowego.

Audiometria impedancyjna ma szerokie zastosowanie diagnostyczne. Jest to metoda często wykorzystywana w certyfikowanych poradniach audiologicznych przy diagnozowaniu niedosłuchu. Innym, również ważnym badaniem słuchu, jest tympanometria, szczegółowo opisana w osobnym artykule.